De restauratie is begonnen…

De wagen is aangeschaft, staat keurig in een droge garage op een paar bokken. Recent een body mover aangeschaft, aankomend weekend maar eens proberen de wagen op de mover te zetten, zodat ook de achteras en de voorwielophanging er onderuit kunnen. Op zich een klus waar je met logisch nadenken wel uitkomt. Maar voor de zekerheid (en de veiligheid) is het wel handig om te weten wat je doet voordat je begint. Een uitstekende hulp hierbij is een goed handboek. Voor de kosten hoef je het niet te laten en het werkt een stuk prettiger. Een goede vind je hier: https://amzn.to/3miUcmA

Lassen

…en da’s nou niet iets dat ik zelf beheers. Gelukkig hoeft er weinig te worden gelast. Alleen het bodemplaatje rechtsvoor vervangen vanwege roestvorming rondom het afwateringsgat. En degene die dat voor mij gaat fixen heeft er kennelijk verstand van, want hij keek naar twee deuren en zei:”die gaan we dus even overnieuw doen…”. Ben benieuwd, kan nu nooit lang meer duren en dan kan het grote schuurfeest beginnen… 🙂

Plannen…

De basis van de wagen is een uitstekend vertrekpunt voor het realiseren van de plannen. Om te beginnen wordt de wagen verder gestript, tot kaal casco. Eventuele roest wordt verwijderd. Tot nu toe ziet het er naar uit dat alleen de bodemplaat rechts voor enigszins roest vertoond, rondom het afwateringsgat. Een nieuwe plaat is op voorraad, afspraak maken bij mijn las-klusser en er in, dat moet genoeg zijn. Daar staan overigens al twee deuren, want de reparaties aan de deurhuid was niet zoals zou kunnen, dus moet opnieuw. En er komen twee verstevigingsplaten bij de voorste schokbrekers die het geheel wat stijver moeten maken. Of alles doorgelast wordt weet ik nog niet, ik twijfel…

Vervolgens spuitklaar maken, zowel van binnen als van buiten. Het idee is de wagen geheel in AR-728 (Grigio Medio Metallizato) te spuiten, een mooie middentoon grijs metallic. Het interieur blijft bordeauxrood.

Nieuwe veren om iets lager op de weg te liggen, een dikkere stabi vóór, sper achter, nieuwe remmen rondom en nieuwe remleidingen.

Motorisch gezien komt eerst de 1.3 terug. Eerst maar eens lekker een seizoen rijden. En in de tussentijd een 2 liter Nord klaarmaken. Onderblok, cilinderkop, vliegwiel en carbs zijn inmiddels in huis, maar het geheel moet worden gereviseerd. Hoog compressie zuigers er in, snellere nokkenassen, kop vlakken, vliegwiel verlichten en hier en daar nog wat kleine dingetjes. Verder uiteraard alle pakkingen en rubbers en andere slijtagedelen vervangen om zo uiteindelijk een frisse twee liter in het vooronder te kunnen lepelen… Zo ver is het nog niet, eerst maar bij het begin beginnen…

Daar is ze dan…!

Volgens mij heeft het ongeveer 10 jaar geduurd, maar nu is het dan toch eindelijk gelukt. Lange tijd op zoek geweest naar een betaalbare, technisch goede, liefst roestloze koets van een Giulia van vóór het Nuova-tijdperk. En het moest ook nog eens een Supertje zijn… Een onmogelijke combinatie natuurlijk wanneer het budget niet onbeperkt is. Toch niet… Hier is ze…

Alfa Romeo Giulia 1.3 Super ’73
Alfa Romeo Giulia 1.3 Super ’73
Alfa Romeo Giulia 1.3 Super ’73

Het is wel duidelijk dat er nog e.e.a. aan moet gebeuren, maar de basis is uitstekend. Bella heeft haar eerste 40 jaar ongeveer doorgebracht in Lecce in het warme zuiden van Italië, ver van pekel en regen. Een Duitse handelaar kwam haar op het spoor, kocht haar en verkocht haar aan een tandarts in het noorden van Nederland. Twee rondjes door de straat en hup, naar binnen om uitelkaar gehaald te worden en opnieuw te spuiten. Tot het bekende verhaal voor velen: te veel auto’s, te weinig tijd voor andere belangrijke dingen. Zo meenemen was het devies en dat is gelukt. Ze staat veilig in de verwarmde garage, geduldig te wachten op wat komen gaat…